Σε μια σταλίτσα..

Αχ βρε μικρούλα μου!Η ώρα είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα και εμείς μιλάμε στο μσν.Για διάφορα..Σκεφτόμουν οτί γνωριζόμαστε σχετικά λίγο καιρό.Αλλά να..λίγο μαζεύεται το ένα..λίγο το άλλο.Και τελικά ναι,έχουν κάποιες κοινές στιγμές.Χαίρομαι αλήθεια!Δεν ήξερα πως πριν περίπου 2 χρόνια θα μπει στη ζωή μου μια Αυγουστίνα.Που θα μας ενώσουν κάποια κοινά πράγματα.Πως θα περάσουν πολλές πολλές μέρες μέχρι να με πείσει να τη δω από κοντά.Παράξενος και ο τρόπος γνωριμίας μας ε;Δε πειράζει.Τα καλύτερα ξεκινανε παράδοξα.
Δε ξέρω γιατί νιώθω τόσο έντονη την ανάγκη να στο γράψω αυτό.Θέλω να το δουν όμως αρκετοί.Να δουν πως είναι ωραίο να αγαπάς.Γιατί ναι χαζούλι σ'αγαπώ και μάλιστα πολύ.
Χαίρομαι που σε γνώρισα τη κατάλληλη στιγμή.Τη στιγμή που ήθελα κάποιον να με νιώσει.Κάποιον που να βιώνει το ίδιο με μένα.Και ήσουν εκεί.Από τύχη ίσως.Αλλά ήσουν εκεί.Στην αρχή είχες μια ένδειξη on line.Όμως μετά απέκτησες την ένδειξη "φίλος" που γρήγορα απομάκρυνες και κατάφερες να ανέβεις πολλά σκαλοπάτια στην εκτίμηση μου.Με σένα,σταμάτησα να κολλάω ταμπέλες.Ήξερα τι θέση είχε ο καθένας στη καρδιά μου και δε χρειαζόταν να τους αποκαλώ κάπως.Και εσύ φρόντισες να πιάσεις μια από τις πιο ζεστές γωνίτσες.Με σένα,άρχισα να εκφράζω την αγάπη μου στους άλλους.Άσε που άρχισε να μου αρέσει και ο Θηβαίος..Αλλά ξέρεις τι ακόμα έμαθα με σένα;Πως για τους ανθρώπους σου τα δίνεις όλα.Σε ευχαριστώ.Και το εννοώ όσο δε φαντάζεσαι..