Κρέμασε το φεγγάρι στο λαιμό σου
και άνοιξε μου τον ουρανό στα δύο
να ντυθώ με τα πιο μαύρα μου σκοτάδια
και να είσαι εσύ οτι πιο ρομαντικό απέκτησα.

Άλλο η νύχτα και άλλο η μέρα
αρκει να μοιράζεσαι το φως
αρκει να μπορείς
αρκει να θες

Μη μου διώχνεις τα σύννεφα
είναι δικά μου, μόνο δικά μου
Εγώ τα φούσκωσα
μονη μου τα κρεμασα
μονη μου τα χρωμάτισα

Μη ψάχνεις τις τσέπες μου
να βρεις τα πινέλα
είναι κάτω απο το μαξιλάρι μου
νωπά

Μου βρέχουν τα μάγουλα
και ειναι λες και κλαιω.
Δε κλαιω
Ετσι πρεπει να σου πω
Δε κλαιω