Πούλα με ακόμα μια φορά, δεν με πειράζει.
Δεν με πειράζει που θα μείνω μοναχός.
Δεν με πειράζει που τα μάτια σου σ'αυτόν τα θυσιάζεις.
Γιατί απόψε το κορμί σου θα 'ναι αλλού.

Θα 'ναι σε κάτι ξεχασμένα καλοκαίρια.
Θα 'ναι στις νύχτες της ατέλειωτης σιωπής.
Θα 'ναι στα φιλμ της χαράς και της μιζέριας.
Θα 'ναι σε όλα που περάσαμε μαζί.

Πούλα με λοιπόν στο ξαναλέω. Πούλα με για λίγη σιγουριά.
Πούλα με πολύ φτηνά δεν ξέρω, ίσως αύριο να 'ναι αργά.

Κι αν σε βλέπω αδιάφορα ξερά, δεν με πειράζει.
Δεν με πειράζει κι αν τα χείλη σου γελούν.
Μια καληνύχτα κι αν μου πείς δεν με πειράζει.
Γιατί απόψε το κορμί σου θα 'ναι αλλού.


Και να που μετά από καιρό μπορώ και το ξανακούω αυτό το τραγουδάκι.Πόσο ξεφτιλισμένο μπορεί να σε κάνει τελικά μια αγάπη..Και πόση αξιοπρέπεια μπορεί να πηγάσει από αυτή τη ξεφτίλα..Πόση ανωτερώτητα..Το ερωτερικότερο και τρυφερότερο τραγούδι κατ'εμε.

"Τις δανεικές τις προσευχές,μάθε να μη λες..Στις δικές σου προσευχές,ζήτα ότι θες.."
Πότε ξέρω μικρέ μου εαυτέ πότε είναι δικές μου οι προσευχές..;Το τσιτάτο είναι να πω "όταν σε μάθω".Όταν θα σε μάθω,δε θα κάνω προσευχές,ούτε όνειρα.Σχέδια μόνο.
Πολλά αντίο.Σε σένα,σε εκείνη,σε πολλούς πάρα πολλόυς που ήρθαν και έφυγαν.
5 αντίο θα κρατήσω μόνο.Ελπίζω να μη τα ξεστομίσω ποτέ..