To παιδί με το ποδήλατο δε τρέχει πολύ
Φυλακίζει τοπία στο βλέμμα του με τον ίδιο ρυθμό που το πόδι του ανεβοκατεβάζει το πετάλι.
Το παιδί με το ποδήλατο δε τρέχει πολύ
Δεν έχει λόγο να βιαστεί.
Σφυρίζει μόνο παλιά τραγούδια του κινηματογράφου.
Άρεσουν αυτά.
Το παιδί με το ποδήλατο δε τρέχει πολύ
Δε προσπερνάει περαστικούς και μυστήριους διαβάτες
και σταματάει στα πληγωμένα περιστέρια του πεζοδρομίου.
Δεν έχει βρωμικα τζάμια και καθρέφτες μα πάντα δίνει μια καλή μέρα στα φανάρια.
Το παιδί με το ποδήλατο δε τρέχει πολύ
Δε ξέρει πολλά και φοβάται ελάχιστα
Δε μιλάει πολύ και τα δίνει όλα.

Το παιδί με το ποδήλατο χάνεται στα παράθυρα της τηλεοπτικής πραγματικότητας και βγαίνει βόλτα στα κουτούκια των Πετραλώνων.

Το παιδί με το ποδήλατο υπάρχει σε υπόγειες γκαρσονιέρες και πεθαμένες γειτονιές.

Το παιδί με το ποδήλατο δε τρέχει πολύ γιατί οι δρόμοι στένεψαν πιο γρήγορα από ότι έπρεπε.Και δεν έπρεπε.Και δεν θέλαμε.

Και ύστερα δε το πιστεύαμε.

Και του κλειδώσαμε το ποδήλατο σε υπόγειες γκαρσονιέρες και πεθαμένες γειτονιές

2 σχόλια:

Γιώργος Π. είπε...

Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή.

kioy είπε...

Απάνω στις ακτίνες του τρέχουνε όλοι οι δρόμοι.
Πονάει κάθε μέρα,
πως να μην πονάει,
μα δε γκρινιάει,
μόνο λέει περάστε.
Έχει δυο μάτια,
άσβηστα ακόμα,
δεν τον αγγίζουν του καιρού οι συναλλαγές.

Και σαν τον εξορίζαμε απάνω σε μια σέλα,
αυτός πρόβλημα δεν είχε,
είναι που εμάς αυτοεξορίζαμε απ' τη ζωή...


Καλημέρα σας! Ωραία γραφή...