Είναι που έχεις να μιλήσει με κάποιον ένα χρόνο,σε θυμάται ένα βράδυ και εκεί που τα λέτε αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι και όλα προχωράνε και εσύ επιμένεις σε ανούσιες εγωισμούς,ξεχασμένα γαμώτο και σε τραγούδια με τσιτάτους τίτλους.
"Τι έχει αλλάξει;"
"Τα πάντα"
"Έχω να θυμάμαι κάτι;"
"Θυμάσαι;"
"Μπα.."
"Γιατί;"
"Ε,τότε δε πρόσεχα.."
Δε ξέρω πλέον για πόσα πράγματα έχω μετανιώσει.Έχασα το λογαριασμό.Και εκεί που τα λέγαμε σα δυό καλά φιλαράκια μου είπες πως καλά έκανα.Ρώτησα το αναθεματισμένο γιατί που δε σηκώνει αντίρρηση.Δεν απάντησες.Αναστέναξες μόνο.
"Τίποτα δεν έχουμε."
"Έχουμε ο ένας τον άλλον"
Υ.Γ:Σε χρειάστηκα και ήσουν εκεί.Μέτρησες πολύ σήμερα.