-Θυμάσαι;Μέρες κίτρινες.
-Αρρωστημένα τοπία.
-Βασισμένα στο τίποτα..
-Είχες πει πως το χρώμα ποτέ δε θα ξεβάψει..
-Μα χάλασε ο καιρός!
-Μίκρυναν και οι άνθρωποι..
-Δε μίκρυναν.Σιώπησαν.
-Γιατί;
-Τους τρομάζουν οι φωνές..
Φύσηξε ψυθιριστά στη φυσαρμόνικα
-Θέλω να νοιάζομαι.Θέλω να ελπίζω.
-Ονειρεύσου
-Με τρομάζουν τα όνειρα.
-Φώναξε
-Θα σιωπήσουν και άλλοι.
Και ακούμπησε τη φυσαρμόνικα στη καρδιά του..