Πες μου αυτά που αγαπάς να τα θυμάμαι
όταν θα ζει με αναμνήσεις η καρδιά
να 'ρχεσαι πάντα μες στον ύπνο που κοιμάμαι
σαν πεταλούδα με φτερά μενεξεδιά

Μου λείπουν τα καλοκαίρια μας..Δεν είχε σημασία που τα περνούσαμε..Ήμαστε μαζί.. Ο χώρος του καθενός είναι μέσα του άλλωστε..
Μου λείπουν οι βραδιές μας.Εκεί που ήξερα οτι είσαι για μένα.Και εγώ για σένα..
Μου λείπουν τα γέλια μας.Τα αστεία μας και αυτά τα δικά μας..

Πες μου αυτά που αγαπάς να τα φυλάξω
σ' ένα πηγάδι της ψυχής μου σκοτεινό
όταν θα σκύβω τη ζωή μου να κοιτάξω
να 'σαι φεγγάρι στου βυθού τον ουρανό

Θα μου λείψει το ξυπνητήρι στις 7 το πρωί..Και η γειτονική καλημέρα.
Θα μου λείψει το πράσινο χρώμα του θρανίου και ο πίνακας..
Θα μου λείψεις εσύ,εσύ και εσύ..

Πες μου αυτά που αγαπάς να τα φορέσω
πάνω στο στήθος μου σαν άγιο φυλαχτό
και με την πρώτη μαχαιριά να μην πονέσω
όταν με βρει η μοναξιά να φυλαχτώ

Δεν έχω φωτογραφίες..Ούτε παλιά χαρτιά..Τις κρατάω όμως τις στιγμές μας..Πόσα χρόνια..
13 μετράει το ημερολόγιο στο τοίχο..Μα ήταν τόσο λίγο..
Και εσύ μικρή μου που μου κλαιγες..Πόσο σε νιώθω τώρα..
Στο τοίχο είναι χαραγμένα 12 ονόματα..Δεν έχει σημασία πότε χαράχτηκαν..Ούτε ποιοί είναι..
Το γιατί όμως το συμφωνήσαμε ομόφωνα..Ίσως δεν υπήρξαμε φίλοι.Πάντα όμως ήμασταν 12.Και πάντα ο ένας για τον άλλον..
2009 και τέρμα..Έτσι λέει η καρέκλα μου..Από πάνω κάποιος προσπάθησε να το σβήσει..
Τέρμα;Πως τέρμα;Γιατί τέρμα;
Μεγάλωσα εκεί.Μεγάλωσα με σας.Και μετά τι;Ποιός ξέρει τι είναι μετά το τέρμα;Ποιός ξέρει που καταλήγει το τέρμα;

Μη μου μιλάς γι' αυτά που πρόκειται να γίνουν
όσα φοβάμαι και να διώξω πολεμώ
κι όσα μου πεις πως αγαπάς αυτά θα μείνουν
να τα θυμάμαι μ' έναν κόμπο στο λαιμό

17 είμαι.Και κάτι λίγα..Και δε ξέρω τι να κάνω και που να πάω.Δε ξέρω πως να φερθώ και ο δρόμος προς τα 18,τα 19,τα 20 μου φαίνεται χάος.Πουθενά δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης του εαυτού μου..Οι εγκυκλοπαίδεις και τα λεξικά δε λένε τίποτα..Με γέλασαν στο βιβλιοπωλείο..Εγώ τους ζήτησα βιβλίο για τη ζωή και κείνοι μου δωσαν μόνο τα ρέστα..


Και όμως..Παρόλαυτα..
Βιάζομαι να κάνω την αρχή μου..Δε ξέρω ούτε το που ούτε το πως..Μα έχω ένα γιατί αυτή τη φορά..




Δεν υπάρχουν σχόλια: